ขายฝาก

                                                                                        ขายฝาก

                ขายฝากคือสัญญาซื้อขายซึ่งให้กรรมสิทธิ์ในทรัพย์สิน  ที่นำมาขายฝาก   ตกเป็นของผู้ซื้อทันที   โดยมีเงื่อนไขว่าผู้ขายอาจมาไถ่ทรัพย์นั้นคืนได้   ภายในกำหนดระยะเวลาและจำนวนเงินที่ตกลงกัน   หรือภายในเวลาที่กฎหมายกำหนด 

                แต่ปัญหาที่เกิดขึ้นเป็นประจำ  ก็คือผู้ซื้อหาเงินมาไถ่ถอนไม่ทันตามเวลาที่ตกลงกัน  หรือเวลาที่กฎหมายกำหนด   ทำให้ไม่สามารถไถ่ถอนทรัพย์นั้นได้   แต่ก็มีเจ้าหนี้หรือผู้ซื้อบางราย  มีเมตตาธรรมขยายเวลาให้  ซึ่งระยะเวลาไถ่ทรัพย์ที่ขายฝากนั้นมีความสำคัญมาก   แต่ส่วนใหญ่ไม่ให้ความสำคัญ  ชอบมาไถ่ในเวลาที่เกินกำหนด   ผู้ซื้อเขาก็ไม่ยอม   ผู้ขายฝากหลายราย  นำคดีมาฟ้องศาล  ซึ่งไม่มีประโยชน์อะไร  เพราะมันเลยเวลสที่กำหนดไปแล้ว

             ผมมีคำพิพากษาเรื่องหนึ่ง   ที่เจ้าหนี้หัวหมอ   มีเจตนาโกงลูกหนี้   โดยเจตนาจริงที่เจ้าหนี้และลูกหนี้แสดงต่อกันคือต้องการนำที่ดินมาให้เป็นประกันหนี้กู็ยืมที่ลูกหนี้กู้เงินจากเจ้าหนี้เท่านั้น   โดยให้เจ้าหนี้เก็บโฉนดที่ดินไว้   แต่เมื่อถึงวันนัดเจ้าหนี้กลับแจ้งให้ลูกหนี้ไปจดทะเบียนขายฝากที่ดินให้สามีของเจ้าหนี้   ไม่งั้นจะไม่ให้เงินยืมแก่ลูกหนี้   เป็นการแสดงเจตนาลวง   เป็นนิติกรรมอำพราง  นิติกรรมขายฝากเป้นโมฆะ  เมื่อครบกำหนดไถ่ถอนที่ระบุไว้ในสัญญาขายฝาก   ลูกหนี้ไม่ได้นำเงินมาไถ่ถอน    สามีของเจ้าหนี้จึงยื่นฟ้องขับไล่ลูกหนี้   ให้ออกไปจากที่ดินดังกล่าว    ซึ่งศาลก็มีคำพิพากษาให้นิติกรรมขายฝากเป็นโมฆะ  เพราะเป็นนิติกรรมอำพราง  สามีเจ้าหนี้ไม่มีสิทธิ์ฟ้องขับไล่    เพราะนิติกรรมจริงๆ นั้นเป็นการนำที่ดินมาเป็นหลักประกันเงินกู้เท่านั้น    ตามคำพิพากษาฎีกาที่ 7039/2562

                                                                   ...ทนายกฤษณธ