ลูกชายอายุ สิบแปดไปมีความสัมพันธ์กะ หญิง อายุเท่ากัน เกิดท้องขึ้นมา เลยต้องทำเรื่องผูกข้อมือกันไปตามประเพณี ตัวฝ่ายหญิงเข้ามาอยู่ในบ้าน เราก็เลี้ยงดูอย่างสบาย ทั้งพาไปเรียน กศน. จนจบชั้นม.หก พอหลานคลอดหลานแจ้งสูติบัตรเป็นชื่อ ลูกชาย และ ฝ่ายหญิง


การแจ้งทะเบียนบ้านชื่อลูกชายเป็นพ่อ ให้ใช้นามสกุลดิฉัน (ย่า) แจ้งเข้าบ้านย่า ดิฉันรักหลานมากและเลี้ยงดูเป็นอย่างดีมาตลอด ดิฉันต้องดูแลทั้งฝ่ายหญิงและหลาน ส่วนเจ้าลูกชายไม่ได้อยู่กับฝ่ายหญิงเพราะทนพฤติกรรมไม่ได้ เลยไม่อยู่บ้านไปอยู่กับพ่อของเขาอีกบ้านหนึ่ง พราะฝ่ายหญิงอยู่ที่บ้านดิฉัน ทำให้ลูกชายดิฉันเป็นพ่อที่ไม่สนใจลูกเลยในสายตาชาวบ้าน แต่ดิฉันพยายามเป็นย่าที่ดี

ตอนแรกฝ่ายหญิงก็เลี้ยงดูลูกได้ ตอนดิฉันไปทำงานจันทร์ศุกร์ เสาร์อาทิตย์เป็นหน้าที่ของดิฉันเอง หลานเหมือนจะพัฒนาการเร็วตามวัน แต่พอเจ็ดแปดเดือนเริ่มเห็นผล หลานเริ่มช้า เลยสอบถามจากคนใกล้บ้าน ได้ความว่า ฝ่ายหญิงเลี้ยง แบบนั่งอยู่ด้วย ไม่เคยพูดไม่เคยคุย ไม่เคยกระตุ้นพัฒนการเลย และฝ่ายหญิงเริ่มติดโทรศัพท์มาก ไม่สนใจเลี้ยงลูก เด็กเริ่มพัฒนาการช้าลง ช้าลง

จนดิฉันต้องตัดสินใจคุยกับลูกสาวอีกสองคน ให้ลูกสาวออกมาช่วยเลี้ยงหลาน ป้าดูแลพัฒนาการเสริมพัฒนาการ สอนภาษา พาไปโรงเรียนเสริมพัฒนาการ ไปห้องสมุด ไปสวนสัตว์ทำกิจกรรมวาดรูประบายสีตอนกลางวัน ทำให้ตอนนี้หลานเริ่มมีพัฒนาการดีขึ้นมาก

ทำให้ฝ่ายหญิงไม่พอใจ ที่ลูกสาวดิฉันเข้ามาแทรกแซงการเลี้ยงดูของเขา เลยประชดจะเอาลูกไปเลย แต่ไม่ได้สามารถเลี้ยงดูให้ดีได้แน่นอน เวลาที่ฝ่ายหญิงกลับบ้านมักจะเอาหลานไปด้วยซึ่งพอดิฉันแอบไปดู มักจะไม่เห็นเขาเลี้ยงลูกเลย จะไปเที่ยวเตร่กะเพื่อน กลับค่ำมืด หลานไม่มีนม ไม่มีน้ำกิน เลย เห็นแล้วสงสารมาก

ส่วนทางฝ่ายหญิงอยู่กับยายซึ่งแก่ชรามากแล้ว รายล้อมด้วยบ้านลุงป้าซึ่งเขาไม่ได้ว่างพอจะเลี้ยงดู เด็กตัวเล็กอายุไม่ถึงสองขวบ หากทางโน้นบอกว่าคิดถึงหลาน ดิฉันกำหนดให้มารับตามเวลาที่กำหนด เพื่อไม่ให้กระทบกับกิจกรรมของหลาน ทางบ้านฝ่ายโน้นทำไม่ได้

ตอนนี้ค่าใช้จ่ายทุกอย่างเกี่ยวกับหลานทางดิฉัน ลูกสาว (ป้าของหลาน) เป็นคนดูแลทั้งหมด กระทั่งค่ากินอยู่ของฝ่ายหญิง จะยกเว้นก็แต่ ค่าใช้จ่ายส่วนตัวเรื่องค่าเรียนลงทะเบียนของฝ่ายหญิงเท่านั้นเพราะเขาไม่ใช่ลูกดิฉัน

ดิฉันมีคำถามดังนี้ค่ะ

1. สามารถฟ้องเอาสิทธ์การเลี้ยงดูมาเป็นของย่าได้ไหม เนื่องจากฝ่ายหญิงไม่ได้เลี้ยงดูตัวเองได้ พึ่งพิงเราตลอด
2. ดิฉันพูดตรงๆ คือไม่อยากให้หลานไปลำบากเลย เท่าที่เห็นแล้วบ้านฝ่ายหญิงเลี้ยงหลานได้ไม่ดีแน่นอน เพราะเขาไม่ให้เวลากับเด็ก
3. ชื่อลูกชายเป็นพ่ออยู่ในทะเบียนราษฏ์ พอหลานอายุเจ็ดขวบ ต้องไปจดทะเบียนรับรองบุตรอีกหรือไม่คะ
4. หรือจะขอหลานมาเป็นลูกบุญธรรมได้ไหม (กรณีถ้าฝ่ายหญิงจะยินยอมอาจจะเปอร์เซ็นน้อย) เพื่อจะได้สิทธิ์ปกครองอย่างถูกต้องตามกฏหมาย

ปล. ตอนนี้บ้านดิฉัน อยู่กันแบบใจหาย ห่วงหลานด้วย พอจะเอาหลาานมา ฝ่ายโน้นจะแจ้งความฐานพรากผู้เยาว์หรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่ดิฉันไม่เคยกีดกัน แม่ลูกเขาเลยนะคะ แค่ไม่อยากให้หลานถูกใช้เป็นเครื่องมือต่อรองเท่านั้น

"เรื่องราวยาวหน่อแต่อย่างไรต้องขอขอบคุณล่วงหน้าที่ไขข้อข้องใจนะคะ ขอบคุณจากใจจริงค่ะ"

ถ้าตามกฎหมายแล้วคุณไม่มีสิทธิ์ ส่วนจดทะเบียนรับรองเด็กเป็นบุตรถ้าลูกชายบรรลุนิติภาวะแล้วก็ไปยื่นคำร้องที่ศาลได้ ผมว่าใช้กฎหมายแก้ปัญหานี้ไม่ได้หรอก ต้องใช้การพูดคุยในลักษณะการให้ความรัก เมตตาให้ลูกสะใภ้เข้าใจดีกว่าครับ