ผมมีปัญหาอยากสอบถามครับ ผมมีคดีความผิดฐาน พาบุคคลอายุเกิน 15 ปี แต่ไม่เกิน 18 ไปเพื่อการอนาจารแม้ผู้นั้นจะยินยอมก็ตาม , พรากผู้เยาว์อายุกว่า 15 ปี แต่ไม่เกิน 18 ปี ไปเสียจากบิดามารดา เพื่อการอนาจารโดยผู้เยาว์เต็มใจไปด้วย โดนเรื่องนี้ผ่านมา 2 ปีแล้ว โดยที่เรื่องนี้ถึงศาลแล้ว เป็นหมายจับ จากศาล โดยที่ไม่ได้ตั้งใจจะหลบหนี โดยทำงานอยู่ที่เดิมตลอด แต่ไม่ได้อาศัยอยู่ที่บ้าน อาศัยอยูที่หอพัก อยากสอบถามว่า ถ้าเรื่องถึงศาลแล้ว ต้องให้โจทย์ มายอมความที่โรงพักหรือไม่ เพราะฝ่ายโจทย์ไม่ติดใจเอาความใดๆทั้งสิ้น เพราะตอนนั้นเราคบกันอย่างเต็มใจ ถ้ายอมความที่โรงพัก แล้ว ไปยอมความที่ศาลอีกจะเป็นผลดีหรือไม่ ตัวผมเองสารภาพตลอดข้อกล่าวหาเพราะทำจริง ถ้าไม่เคยต้องโทษมาก่อน ทำงานเป็นหลักแหล่งและมั่นคง บริษัทให้ผมทำงานต่อได้โดยไม่ติดใจอะไร จะมีโอกาศได้รับการรอลงอาญาหรือปล่าวครับ ขอความกรุณาด้วยครับ

ช่วยผมหน่อยนะครับ

ความผิดฐานอนาจารไม่มีปัญหายอมความได้ แต่ยังเหลือความผิดฐานพรากผู้เยาว์ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 319 ซึ่งยอมความไม่ได้ ต้องให้ศาลตัดสิน แต่ถ้าคุณรับสารภาพจะมีโอกาสรอลงอาญาหรือไม่ ไม่สามารถฟันธงได้เพราะโทษจำคุกฐานนี้สูงสุดถึง 10 ปี

ขอคำแนะนำคับ ทนายแนะนำให้ผมปฏิเสธในชั้นศาล แต่ผมยอมรับไปแล้วในชั้นสอบสวน และฝ่ายโจทย์ก้อไม่ติดใจเอาความอะไรเลย และได้ไปถอนแจ้งความที่โรงพักแล้ว ก้อเลยพ้นข้อหา พาบุคคลอายุเกิน15 ปี แต่ไม่เกิน 18 ไปเพื่อการอนาจารแม้ผู้นั้นจะยินยอมก็ตาม แต่ยังมีอีกข้อหาซึ่งยอมความไม่ได้ ผมควรจะยอมรับหรือเชืื่อทนายแล้วให้การปฏิเสธดี ถ้ายอมรับอย่างน้อยก็อาจได้ลดโทษแค่รอลงอาญา ถ้าปฏิเสธแล้วสู้คดี ผมกลัวไม่ได้รับความเมตตาจากศาลเพราะปฏิเสธ ผมควรทำยังไงดี ผมควรเชื่อใครดี